The One with the Thoughts of Frans

Deze collectie van aansluitende miniverhaaltjes, of misschien is het toch eerder een novelle, laat op humoristische wijze zien hoe een gastvrij land een vreemdeling kan doen ontspruiten. De kunstig geïllustreerde, geestige situaties komen voort uit de voortdurend ondermijnde culturele verwachtingen van de Chinese ikverteller, oftewel die situaties laten zien hoe vreemd sommige zaken die we als vanzelfsprekend beschouwen eigenlijk zijn. Wat mij betreft is het hoogtepunt van het boek het bezoek aan de supermarkt en de daarmee samenhangende uiteenzettingen over melk in China en Nederland. Gelukkig lijkt mijn buik niet op een hangmat met inhoud!

Lulu Wang (2012), Regenland, wo ai ni.

★★★½

P.S. Er is hier ook nog een goed uitgevoerde korte film te bezichtigen, gebaseerd op een episode uit het boek. Het is eigenlijk bedoeld om na te genieten, maar als hors d’oeuvre misstaat het zeker niet.

P.P.S. Regenland, wo ai ni (regenland, ik hou van jou) is de Belgische titel; in Nederland heet het Nederland, wo ai ni.